Empati Yapabilmek

Bu soğuk günlerin ardından önümüzdeki hafta Kıbrıs’ın geleceği için kritik görüşmeler ve konferans gerçekleşecek. Poltik olarak ise belki de en sıcak günlerinin öncesinde birçoğumuz kararsız ve gergin bir bekleyiş içindeyiz.

Bu bekleyişin hemen öncesinde bugün Mağusa’da Theofania Yortusu var. Bölünmüşlükten yani 42 sonra ilk kez geçen yıl Mağusa’da kutlanmıştı. Kentimize 6 Ocak günü binden fazla insan gelmişti. Sabah Ay. Georgios Xorinos Kilisesinde yapılan dinsel ayinden sonra Maraş sahillerinde denize girilmiş, haç atma merasimi gerçekleştirilmişti.

Bu etkinlik kentimizde 2014 yılındaki Kutsal Cuma ayininden sonra en kalabalık dini törendi. Geçen yıl yapılan benzer etkinlik hafta ortası bir günde tarihi Suriçi’nin insan akınına uğramasına neden olmuştu. Tüm gününü Suriçi ve Maraş’ın açık olan sahillerinde geçen Kıbrıslı Rumlar, yıllar önce ayrılmak zorunda kaldıkları kentlerinde önemli bir günlerini geçirirken buna en çok da sevinen kentlileri Kıbrıslı Türkler olmuştu. Çoğu insanımız birçok tanıdığını görüp, birbirlerinin yeni yıllarını kutlaken, harketlenmiş kentte canlanmış marketler, cafeler, restoranlar ve bu gibi yerler de yıl içinde görmediği kadar insanı görmüştü.

Birbiriyle kaynaşan iki toplum bize üç yıl önceki gerginlikten eser kalmadığını gösteriyordu. Hatırlanacağı gibi Mağusa Suriçi’nde Ay. Georgios Xorinos Kilisesinde 58 yıl sonra yapılan Kutsal Cuma ayini öncesi Kıbrıslı Türk milliyetçiler gerginlik yaratacak mesajlar vermişti. Hatta kuzeye ilk kez geçen Kıbrıslı Rumların yanında birçok ülkenin de Büyükelçilerin katılımıyla yapılan ayinde Suriçi Türk bayrakları ile donatılmış, birçok polis ve özel birlik herhangi bir duruma karşı çok büyük önlemler almıştı.

Fakat aradan geçen bu birkaç yıllık sürede Mağusalılar Rum veya Türk olsun kentlilik bilinci içinde harket etmiş, bu bilinç dini ve milli öğelerinin önüne geçmiştir. Son yıllarda bu ve buna benzer yapılan çeşitli etkinlikler insanların temasını ve birbirlerini anlamasını sağlamıştır. Herkes son yıllarda kendi inandığı değerleri koruyarak Mağusalı kimliğiyle ortak paydada buluşmuşlar ve biraraya gelmişlerdir. Birbirlerinin dini bayramlarında veya kutsal törenlerinde empati yapmışlar, o günleri buluşmak için bir neden de saymışlardır.

Mağusa’nın geçmişte olduğu gibi kesintisiz ulaşım ağına sahip olabilmesi için Derinya yolunun tekrardan açılması için ayni gün, ayni anda eylemler yapmış, ortak kararlılık göstermişlerdir.

Ülkenin en büyük çilek üretiminin yapıldığı Derinya bölgesinde festivallerde beraber eğlenmişler, üretimin verdiği coşkuyu beraber tatmışlardır.
Ortaçağ Suriçi kentinin uzun yıllardır unutulan surlarının restorasyonu için iki toplumlu kültürel komitede beraber çalışarak yine Mağusalı olmanın ve bir kenti ortak sahiplenmenin duygusunu yaşamışlardır.

Gerek empati yaparak bir diğerinin değerlerine saygı göstermek ve bunu yaşadığın coğrafyanın zenginliği olarak düşünmek, gerekse ortak değerlere beraber sahip çıkıp onu koruyup geliştirmek, ihtiyacımız olan en önemli olgudur. Bunu başarabildiğimiz ölçüde kentimizi ve adamızı birleştireceğiz.

Eğer yarım asır öncesine kadar, yüzyıllardır birarada yaşamış adanın Rumu, Türkü, Müslümanı, Hristiyanı bizlerin kentimizde son yıllarda başardığımız gibi Mağusalıyım, Kıbrıslıyım demeyi birbirlerine çok görmezlerse, sadece çözüm değil adada barışı sağlamak da çok yakındır.

An opportunity to come together

Many of us are undecided, tense and anxious ahead of the crucial talks and the international conference to be held on the future of Cyprus in the coming week.

Ahead of this critical week, we will have been celebrating the Epiphany Day in Famagusta together with our fellow Greek Cypriot Famagustans.
This day was celebrated in Famagusta for the first time last year since the division. Over 1,000 people came to our town on January 6. A religious service was held at the St. Georgios Exorinos Church in the morning, after which a cross was cast into the waters of Varosha and volunteers swam to recover it.

The Epiphany Day last year proved to be the second most attended religious service after the Good Friday service in 2014. Crowds swarmed the Walled City.

Greek Cypriots spent the whole day in the town they had to leave years ago. And us – the Turkish Cypriots of the town – were the happiest to welcome them back.

Many Turkish Cypriots ran into old friends, celebrated each others’new year and spent the day together. The town’s markets, cafes and restaurants welcomed numbers they would not normally serve in a whole year.

The interaction of the two communities during the Epiphany Day last year proved that there is no trace of the tensions we had three years ago.
As some may remember, Turkish Cypriot nationalists had made harsh statements ahead of the Good Friday religious service to be held at the St. Georgios Exorinos church in the walled city of Famagusta after 58 years.

The walled city had been adorned with Turkish flags, while police officers and special police units stood guard for the service attended by foreign dignitaries and Greek Cypriots – most of whom were coming to the north for the first time.
However in the following couple of years, Turkish Cypriots and Greek Cypriots of  Famagusta overcame nationalist and religious factors and began acting in unity.

A number of events held in Famagusta paved the way for the people to get to know and understand each other. The Turkish and Greek Cypriots joined forces based on the common denominator of Famagusta.

They empathised with each other on religious days and ceremonies, and viewed these occasions as opportunities to come together.
They staged joint demonstrations for the opening of the Dherynia road, and they had fun together at strawberry festivals in Dherynia, which is the largest producer of strawberries in Cyprus.

They joined forces at the bicommunal cultural committee and worked together to restore the ancient walls of Famagusta dating back to the Mediaeval times. They shared the feelings of embracing their common town together.

Empathising with each other, respecting each others’ values and seeing these as the richness of this geography, embracing and protecting common heritage are important phenomena that we are in need of right now. The more we can do this, the higher chance we have to unify our town and island.

If the Greek Cypriots, Turkish Cypriots, Muslims and Christians of this island, who lived together for centuries until fifty years ago are able to say ‘We are all Cypriots’ as we have been able to do so in Famagusta, then not only a solution but also peace on this island is imminent.

The writer is an activist with the Famagusta Initiative
January 8, 2017